เนื้อเพลง สิ้นปีที่บ้านเฮา โดย แพรวพราว แสงทอง

โอ้ โอ้ วนมาอีกแล้วนะปลายปี
อากาศเริ่มเย็นลมพัดวี
แนมเบิ่งบ้านเฮามันก็มีสำนี้
บ่ได้เด่นได้ดีคือในเมือง

บ่ได้อยู่ตึกสูงนั่งโซฟา
มีแต่เถียงหน้าให้นั่งเคียง
เฮ็ดซุ่มนอนนาในกองเปียง
เดิกมาฟังเสียงจิ้งหรีดจิรอ

บ่มีรถหรูหนอคันใหญ่ มีแต่รถไทยแลลงทง
หาอยู่หากินนำป่าดง มันเป็นวิธีแต่ดนมา
อยู่แบบพึ่งพาอาศัย บ่ได้ใส่ปานใดดอกเงินตรา
แค่เพียงน้ำใจที่ให้มา นั่นล่ะมีค่ากว่าสิ่งใด

ลมหนาวพัดตอง มาสูนกายกระสุมไฟไว้
มาล้อมวงปั้นข้าวจี่หน่อทาไข่
แม่ใหญ่คงหวังว่าสิได้ที่
พอกินแล้วบิบเคิ่งแจกลูกหลาน

ความสุขไทบ้านเฮาชาวนา เกี่ยวข้าวขึ้นแล้วกะสาปลา
เอาขึ้นมาปิ้งกับตำบักฮุ้ง อยากแต่นำหนานำไฮ่
ลำบากปานใด๋บ่เป็นหยัง เวียกงานสิสอนให้ฮู้ว่ายัง
คงมีความหวังและลมหายใจ

เด็กน้อยวัยรุ่นใหญ่ขึ้น บ้านเฮาทั้งหญิงชาย
พากันเข้ากรุงเทพกรุงไทย หาสู่สร้างให้พอได้เงิน
ถ้าฮอดยามเทศกาล บุญใหญ่ขึ้นบ้านกะหวนคืน
มาแห่พระป่ากันครึกครื้น ม่วนซื่นประสาลูกสาวนา

โอ๊ย บ้านเฮาก็มีอยู่สำนี้
สิหวังแสงสีมาแต่ไส เอาเสียงพิณแคนมาปลอบใจ
เหล้าโถในไหพอคลายหนาว สนูว่าวดั่งล่อลม
กบเกียดระงมฮ้องแข่งขัน เหมันต์มาต้องห่วงเข้าสัน
เกี่ยวแล้วห่มลานมาซอยกันสี

ฝากที่เกิงไปบอกข่าว พี่น้องบ้านเฮาผู้อยู่ไกล
ลมหนาวมาแล้วได๋ คือบ่คืนให้มาเบิ่งมอ
ปีใหม่กะจันจ๋อมาพักเซาเมื่อยก่อนเนาะ
กลับมากอดอีแม่อีพ่อ ซดต้มปลาคอนำกันอยู่ทง

ส่งท้ายปีเก่าอยู่บ้านเฮาพร้อมหน้า
ยำในบักขามแกมกับสุรา เฮฮาประสาคนบ้านเฮา
มาผูกข้อต่อแขน เอิ้นขวัญใส่คืนเคาท์ดาวน์
รับคำอวยพรจากผู้เฒ่าให้ เจ้าสุขขีเด้อปีใหม่

วนมาอีกแล้วนะปลายปี อากาศเริ่มเย็นลมพัดวี
แนมเบิ่งบ้านเฮามันก็มีสำนี้ บ่ได้เด่นได้ดีคือในเมือง
บ่ได้อยู่ตึกสูงนั่งโซฟา มีแต่เถียงหน้าให้นั่งเคียง
เฮ็ดซุ่มนอนนาในกองเปียง เดิกมาฟังเสียงจิ้งหรีดจิรอ

บ่มีรถหรูหนอคันใหญ่ มีแต่รถไทยแลลงทง
หาอยู่หากินนำป่าดง มันเป็นวิธีแต่ดนมา
อยู่แบบพึ่งพาอาศัย บ่ได้ใส่ปานใดดอกเงินตรา
แค่เพียงน้ำใจที่ให้มา นั่นล่ะมีค่ากว่าสิ่งใด